همه سگ های پلیس ابتدا باید در آموزش اطاعت اولیه متخصص شوند.
آنها باید بدون تردید از دستورات کنترل کننده خود اطاعت کنند. این همان چیزی است که پرخاشگری ذاتی سگ را کنترل می کند و به افسر اجازه می دهد تا میزان نیروی مورد استفاده سگ را در برابر مظنون کنترل کند.
سگ پلیس باید در مکان های عمومی راحت باشد و برای عوامل حواس پرت کننده مانند ترافیک عادت داشته باشد.
زبان آموزش سگ
به سگ های اروپایی اغلب دستوراتی به زبان مادری داده می شود (دستورات همه بر اساس زبان هلندی است). بسیاری از مردم فکر می کنند که به سگ ها به زبان انگلیسی آموزش داده می شود اما هیچ کس غیر از کنترل کننده نمی تواند به طور تصادفی به آنها دستور “حمله” به زبان انگلیسی بدهد.
این یک افسانه است. دلیل واقعی آن بسیار ساده تر است. چون که سگ ها با آن کلمات فرمان آموخته شده اند و یادگیری چند کلمه هلندی یا آلمانی برای افسر بسیار آسان تر از آموزش مجدد سگ با دستورات جدید است.
توانایی یک سگ در آموزش
یک سگ پلیس نیز باید از طریق تمرینات استقامتی و چابکی این کار را انجام دهد. سگ باید بتواند از روی دیوارها بپرد و از پله ها بالا برود. سگی که به زندگی شهری عادت کرده است می تواند انتخاب مناسبی برای آموزش باشد، زیرا سگی که در اطراف مردم عادی عصبی می شود یک سگ پلیس خوب نخواهد بود. در نهایت، هر سگ آموزش تخصصی می بیند. بسیاری از سگها برای جستجوی مواد مخدر آموزش دیده اند، اگرچه برخی از آنها بمب یاب هستند. سگ های پلیس همچنین می توانند افراد مفقود شده یا مظنونان را ردیابی کنند.
در ادامه، با آموزش تخصصی که سگی را تربیت می کند که می تواند مواد مخدر غیرقانونی را پیدا کند، آشنا خواهید شد.
سگ های یابنده مواد مخدر
مردم اغلب تعجب می کنند که آیا سگ ها مواد مخدر مخفی را به دلیل میل به خوردن آنها بو می کشند یا خودشان به مواد مخدر معتاد هستند. در واقع، سگ ها هیچ علاقه ای به مواد مخدر ندارند. آنچه آنها در واقع به دنبال آن هستند اسباب بازی مورد علاقه آنها است. آموزش آنها باعث شده است که آن اسباب بازی را با بوی مواد مخدر مرتبط کنند. اسباب بازی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد یک حوله سفید است.
سگ های پلیس دوست دارند با حوله مورد علاقه خود یک بازی طناب کشی قوی انجام دهند. برای شروع آموزش، کنترل کننده سگ به سادگی با سگ و حوله ای بازی می کند، که با دقت شسته شده است تا بوی خاص خود را نداشته باشد.
آموزش یافتن مواد مخدر
بعداً، یک کیسه ماری جوانا داخل حوله پیچیده می شود. پس از مدتی بازی، سگ شروع به تشخیص بوی ماری جوانا به عنوان بوی اسباب بازی مورد علاقه خود می کند. سپس دستگیره حوله را با مواد مخدر در مکان های مختلف مخفی می کنند. هر زمان که سگ مواد مخدر را بو می کند، حفاری می کند و خراش می دهد و سعی می کند به اسباب بازی خود برسد.
او به زودی متوجه می شود که اگر بوی مواد مخدر را استشمام کند، به محض یافتن آنها، به عنوان پاداش بازی طناب کشی را دریافت می کند. با پیشرفت آموزش، موادهای مخدر مختلف در حوله قرار می گیرند، تا زمانی که سگ بتواند تعداد زیادی مواد مخدر غیرقانونی را بو کند. از همین روش برای سگ های تشخیص بمب استفاده می شود، با این تفاوت که مواد شیمیایی مختلفی که برای تولید مواد منفجره استفاده می شود به جای مواد مخدر در حوله قرار می گیرد.
در پایان
داستانی که درکتاب “سگهای موردی” نوشته پاتریشیا کرتیس بازگو می شود، از یک سگ مواد مخدر می گوید که کمی مشتاق بازی طناب کشی بود. یکی از سگ ها که در حال پیاده روی بود در کنار صف اتومبیل هایی که منتظر بودند از مکزیک وارد ایالات متحده شوند، بوی مواد مخدر را آگاه کرد، بند خود را لغزید و از خط اتومبیل ها دوید.
قبل از این که سرپرست او بتواند او را پیدا کند، با یک آجر بزرگ ماری جوانا در آرواره هایش نگاهی به عقب انداخت. اگرچه گشت مرزی راهی نداشت که بگوید مواد مخدر از کدام خودرو آمده است، اما سگ همچنان به دنبال کشیدن جنگ با او بود. او کار خود را انجام داد و مواد مخدر از خیابان خارج شد.
نوشتن دیدگاه