نقش بیوتکنولوژی در دامپزشکی چیست؟

بیوتکنولوژی در پرندگان

یک گروه بیوتکنولوژی دامپزشکی، بر روی بررسی مسائل استراتژیک برای بهبود کنترل بیماری، عمدتاً در گونه‌های پرندگان، از طریق پیشگیری، درمان و امنیت زیستی تمرکز کرده اند. آنها اظهار نمودند که به دلیل استفاده نادرست از آنتی بیوتیک ها، کاهش مقاومت بدن حیوانات در حال حاضر یک نگرانی رو به رشد است.

بنابراین، بسیاری از فعالیت های تحقیقات فعلی بر روی گزینه های درمانی جایگزین در یک دوره، پس ازمصرف آنتی بیوتیک بوده است. این شامل کار بر روی باکتریوفاژ درمانی و بیان آنزیم های باکتریوفاژ است.

واکسن های نوترکیب

بیان قطعات آنتی بادی و پپتیدهای کوتاه نیز بخشی از این پژوهش را تشکیل می دهند. اخیراً به دلیل مقاومت در برابر مواد ضد عفونی کننده شناخته شده، عملکرد امنیت زیستی به خطر افتاده است. برای غلبه بر این موضوع، باید با مطالعه ژنوم و رونوشت‌های این موجودات، مکانیسم‌های مقاومت باکتریایی به ضدعفونی‌کننده‌ها را درک کنیم.

علاوه بر مقاومت آنتی‌بیوتیکی و ضدعفونی‌کننده، شکست عملکرد واکسن ،اغلب به دلیل ظهور سویه‌های جدید می‌ باشد. در نتیجه راهبردهای پیشگیری را مختل می‌کند. برای رسیدگی به این موضوع، این گروه به دنبال توسعه واکسن‌های نسل جدید است. با تمرکز بر واکسن‌های زیر واحد که به صورت نوترکیب در سیستم بیان ژن مبتنی بر مخمر ثبت شده انجام می‌شوند.

این واکسن ها علیه عفونت های ویروسی و باکتریایی گونه های پرندگان از جمله اشریشیا کلی، ویروس بیماری منقار و پر، ویروس برونشیت عفونی و آوی باکتریوم پاراگالیناروم عمل می کنند.

آوی باکتریوم پاراگالیناروم (Avibacterium paragallinarum) عامل ایجاد کننده کوریزای عفونی در طیور است. جایی که این گروه دامپزشک در ادبیات مربوط به تعرفه این پاتوژن کمک زیادی کرده اند.این گروه علاوه بر تلاش برای توسعه یک واکسن زیر واحد نوترکیب علیه این ارگانیسم، در حال توسعه تکنیک‌های مشخصه‌یابی مولکولی، بررسی خصوصیات آنتی‌ژن‌های مختلف در طبقه بندی باکتری بر اساس آنتی ژن و شناسایی پروفاژهایی هستند که ممکن است بر واگیر بودن بیماری تأثیر بگذارند. مطالعه ژنوم‌ها و پروتئوم‌های مختلف در طبقه بندی باکتری بر اساس آنتی ژن  و درک مکانیسم های ایمنی در هنگام شروع بیماری بسیار موثر می باشد.